مزایای سازمان همکاری شانگهای برای ایران
پس از پیوستن ایران به سازمان همکاری شانگهای، اهمیت سازمان همکاری شانگهای برای ایران نیز آشکار شد.حمایت سیاسی سازمان همکاری شانگهای همان چیزی است که ایران در حال حاضر به آن نیاز دارد.
بنابر این، ملحق شدن کشوری اثرگذار چون ایران به اعضای سازمان همکاری شانگهای، تاثیر و نتایج مثبت برای این سازمان بدنبال خواهد داشت. بر همگان روشن است که یکی از اهداف اساسی سازمان همکاری شانگهای، حفظ امنیت منطقه ای و مقابله با تروریسم است و کاملا روشن است که عضویت ایران در این سازمان می تواند ظرفیت ها و توانمندی های سازمان همکاری شانگهای در ایجاد امنیت منطقه ای و مقابله باتروریسم را تقویت کند.
ایران نه تنها یک قدرت بزرگ غرب آسیا است، بلکه کشوری با پتانسیل بالا برای تبدیل شدن به یک قدرت بزرگ جهانی است. ایران به عنوان کشوری که قدرت و نفوذ منطقه ای آن بویژه در سال اخیر افزایش یافته است، نقشی انکار ناپذیر در حل بسیاری از مسائل منطقه ای در خاورمیانه ، آسیای مرکزی و جنوب آسیا ایفا می کند.
مزایای عضویت ایران برای سازمان همکاری شانگهای
تحت فشار تحریم های آمریکا، اکثر متحدان اروپایی و آسیایی-اقیانوسیه آمریکا نیز تحریم هایی را علیه ایران اعمال کرده اند. ایران همانند دیگر اعضای سازمان همکاری شانگهای و بلکه بیشتر از دیگر اعضا، مدتهاست که تحت فشار ایالات متحده و متحدانش بوده است و با پیوستن به سازمان همکاری شانگهای که از حمایت سیاسی متقابل میان کشورهای عضو برخورداراست و طبیعتاً اهرمی در برابر فشارهای خارجی به دست خواهد آورد.
بعلاوه، جهان امروز دستخوش تحولات و تغییرات مهمی قرار گرفته و تعداد زیادی از کشورهای در حال توسعه مشتاق رهایی از نظم جهانی تحت سلطه قدرتهای غربی هستند. سازمان همکاری شانگهای نیز که کشورهای عضو آن تحت فشار شدید غرب قرار دارند، سعی دارد نظمی جدید در جهان ایجاد کند و کاملا واضح است که عضویت ایران در این سازمان ، می تواند کمک قابل توجهی برای تحقق هدف سازمان همکاری شانگهای برای ایجاد نظمی جدید در جهان محسوب شود.
تناقض آشکار بین برخی از کشورهای عضو سازمان همکاری شانگهای خطری پنهان است که نمی توان آن را برای توسعه و رشد سازمان نادیده گرفت.
از سوی دیگر، از طرفی ایران ممکن است یک عضو مفید برای سازمان همکاری شانگهای باشد، ولی مثل هر یک از کشورهای عضو این سازمان شاید در مواقعی شاید چالش هایی نیز برای آن داشته باشد چرا که در دنیای امروز، روند کلی این است که روابط بین سازمانهای بینالمللی و کشورهای عضو آنها سستتر شده است زیرا دنبال کردن و در نظر گرفتن منافع ملی کشورها به طور فزاینده ای نسبت تعهد آنها در قبال منافع جمعی و سازمان های بین المللی پیشی گرفته است.